Życie w niedoczasie

Dni przemijaja , czas wycieka przez palce. W sercu nowe blizy w dłoni nowe leki, ich garstka jest już garścią...

Słońce zachodzi czerwqono za Pekinem, chłód wgryza się w ciało... marznąc patzrę na zad biegnącego przede mną psa ... idzie wiosna..

Nic mi nie wiadomo aby niedźwiedzie kłóciły się w rodzinie..

My za to jesteśmy wprost stworzeni do rodzinnych podchodów.. i jeszcze Fenicjanie pokarali nas pieniądzem.. ileż to zgodnych rodzin przypominało sobie o różnych przygodach na spadkowej rozprawie... a to ktoś komuś napluł do zupy inny zaś nie wiedzieć czemu zawiązał dziadkowi kalesony lub też zamienił rurki z wodą i ciocia doznała poparzeń...

A niedźwiedzie... może i one mimo starej maksymy maja swoje problemy...

Założenie blog trwało parę chwil i już nie samotny .... dziwne pisanie bez konieczności zastanawiania się nad odpowiedzialnością za słowo... 

Nie ma przede mną twarzy której grymas mógłby powstrzymać przed używaniem słowa, porównania...

A zarazem ... słowo jest rozniesione... rozsiane....

Wystarczy ?